واژه غریب

شاید اگه قرار باشه عجیب ترین واژه رو انتخاب کنیم چیزی نباشه جز مرگ 

همه میگیم مرگ حقه 

دم در خونه همه میخوابه 

فقیر و غنی نمیشناسه 

همه آخر میریم تو یه وجب جا 

حالا شاید یکم بزرگتر باشه یا کوچیکتر 

با تابوت باشه یا بی تابوت 

فرقی در اصل ماجرا نمیکنه 

با اینکه میدونیم همه این راه رو میریم ولی باور نداریم که یه روزی نیستیم 

حس میکنیم وقتی نباشیم دنیا هم نیست 

خودمون رو محور دنیا میدونیم یه جورایی، هرچند که به زبون نیاریم  

وقتی یکی از نزدیکامون میرن،مرگ رو خیلی نزدیک به خودمون حس میکنیم 

سعی میکنیم خودمون رو جمع و جور کنیم و بهتر شیم 

این تغییرات معمولا زیاد دووم نمیاره 

نمیدونم چرا فقدان شیرزاد عزیز اینقدر من رو بهم ریخته 

هر لحظه خاطره دیدنش میاد جلوی چشمم 

امروز تو ماشین یه بنده خدایی نشسته بودم که آهنگ رستاک رو گذاشت 

گل باغمی تو.... 

دوباره همون حس خونه شون اومد سراغم 

چندبار به سرم زده پاشم قبل از قرارمون برم سر مزارش  

شاید اونجا رفتن یکم آرومم کنه 

نمیدونم   شاید شاید شاید 

 جمعه ۱۶ اردیبهشت  

ساعت ۱۱ صبح بر سر مزار او گرد هم می آییم. 

بهشت زهرا-قطعه ۷۴-ردیف ۴۵-شماره ۷۷.